Vikipediya:İmlâ/Türkiyede yaşağanlar içün
Qırımtatar elifbesi
deñiştir- Zemaneviy Qırımtatar latin elifbesi 31 ariften ibarettir. Şu elifbede Türk ariflerinden ğayrı daa eki arif bar: Ñ ve Q.
- Qırımtatar elifbesinde W ve X arifleri yoqtır.
- Qırımtatar imlâsında  işareti qullanıla, Î ve Û işaretleri ise qullanılmay.
Q ve K arifleri
deñiştirQ arfi
deñiştirQ arfini qa, qı, qo, qu, aq, ıq, oq, uq birikmelerinde yazamız.
Doğru | Yañlış | ||
qara | kara | ||
qırmızı | kırmızı | ||
qol | kol | ||
quvanç | kuvanç | ||
yazmaq | yazmak | ||
sıq | sık | ||
çoq | çok | ||
dostluq | dostluk |
K arfi
deñiştirK arfini ke, ki, kö, kü, ek, ik, ök, ük birikmelerinde yazamız.
Doğru | Yañlış | ||
kerek | qereq | ||
kitap | qitap | ||
köy | qöy | ||
külmek | qülmeq | ||
terek | tereq | ||
birlik | birliq | ||
kök | qöq | ||
bölük | bölüq |
İstisnalar
deñiştir- Arap tilinden alınma sözlerniñ bazılarında qi ve iq birikmeleri rastkele:
Doğru | Yañlış | ||
istiqlâl | istiklâl | ||
muvafaqiyet | muvafakiyet | ||
inqilâp | inkilâp |
- kâ birikmesinen sözler:
Doğru | Yañlış | ||
kâğıt | qâğıt | ||
aveskâr | avesqâr | ||
tükân | tüqân |
- Rus ve Avropa tillerinden alınma sözlerde q degil de, k yazıla:
Doğru | Yañlış | ||
kontsert | qontsert | ||
komediya | qomediya | ||
kurs | qurs | ||
uçastka | uçastqa | ||
kampaniya | qampaniya |
H vs Q
deñiştirEdebiy tilde H yerine Q yazmaymız! Şu h > q keçmesi tek çöl şivesinde bar, edebiy tilde ise iç de yoq.
Doğru | Yañlış | ||
yahşı | yaqşı | ||
halq | qalq | ||
hasta | qasta | ||
hususiy | qususiy | ||
hırsız | qırsız | ||
hatıra | qatıra | ||
hayırlı | qayırlı | ||
haber | qaber |
Ğ ve G arifleri
deñiştirĞ arfi
deñiştirĞ arfini ğa, ğı, ğu, ağ, ığ, uğ birikmelerinde yazamız.
Doğru | Yañlış | ||
dalğa | dalga | ||
luğat | lugat | ||
aytmağa | aytmaga | ||
ğayrı | gayrı | ||
uyğun | uygun | ||
aytacağım | aytacagım | ||
balığım | balıgım | ||
dostluğı | dostlugı |
G arfi
deñiştirG arfini ge, gi, gö, gü, eg, ig, ög, üg birikmelerinde yazamız.
Doğru | Yañlış | ||
diger | diğer | ||
degil | değil | ||
kelgen | kelğen | ||
bizge | bizğe | ||
teregi | tereği | ||
birligi | birliği | ||
ögünde | öğünde | ||
ögrenmek | öğrenmek | ||
küçlügim | küçlüğim |
İstisnalar
deñiştirRus ve Avropa tillerinden alınma sözlerde ga birikmesi rastkele:
Doğru | Yañlış | ||
gazeta | ğazeta | ||
galereya | ğalereya | ||
garaj | ğaraj |
Ñ arfi
deñiştirÑ ile affiksler
deñiştirÑ arfini böyle affikslerde yazamız:
-nıñ / -niñ,
-ñ / -ıñ / -iñ / -uñ / -üñ,
-ñız / -ñiz / -ıñız / -iñiz / -uñız / -üñiz,
-sıñ / -siñ,
-sıñız / -siñiz
Doğru | Yañlış | ||
bunıñ içün | bunın içün | ||
tilniñ fonetikası | tilnin fonetikası | ||
seniñ babañ | senin baban | ||
ayatıñ | ayatın | ||
eviñ | evin | ||
dostuñ | dostun | ||
gülüñ | gülün | ||
sen külseñ | sen külsen | ||
eşittiñ | eşittin | ||
baracaqsıñ | baracaqsın | ||
siziñ isseñiz | sizin isseniz | ||
cevabıñız | cevabınız | ||
işiñiz | işiniz | ||
qoluñız | qolunız | ||
künüñiz | kününiz | ||
siz aytsañız | siz aytsanız | ||
isteriñiz | isteriniz | ||
yazacaqsıñız | yazacaqsınız | ||
sen dostumsıñ | sen dostumsın | ||
sen külesiñ | sen külesin | ||
siz ağlaysıñız | siz ağlaysınız | ||
siz vatanperversiñiz | siz vatanperversiniz |
DİQQAT, BUNI QARIŞTIRMAÑIZ!
- sen yazasıñ, sen kelirsiñ, AMMA o yazsın, o kelsin
- seniñ tiliñe, seniñ başıña, AMMA onıñ tiline, onıñ başına
Ñ-siz affiksler
deñiştir-nı / -ni ve -nen affikslerinde Ñ yazmaymız
Doğru | Yañlış | ||
bunı bilmeyim | buñı bilmeyim | ||
tilni ögrenem | tilñi ögrenem | ||
dostumnen | dostumneñ | ||
uçaqnen | uçaqneñ |
Sözler tamırındaki Ñ arfi
deñiştirBir çoq söz tamırında da Ñ arfi bar. Episilerni mında yazmağa imkânı yoq, amma mına olardan eñ sıq rastkelgen sözler:
maña, saña, buña, oña, añlamaq, biñ, deñişmek, deñiz, diñlemek, eñ, göñül, keñ, oñaytlı, şeñ, sıñır, soñ, tañ, teñ, yañğıramaq, yañı, yañlış
İzaat
deñiştirYuqarıdaki qaideler osmanlı-arap ya da kiril urufatını bilgenler içün pek qolaydır. İşte:
latin | kiril | arap |
q | къ | ق (qaf) |
k | к | ك (kef) |
ğ | гъ | غ (ğayn) |
g | г | گ (gef) |
ñ | нъ | ڭ (sağır kef) |
n | н | ن (nun) |
I ve İ arifleri
deñiştirI ve İ arifleri tamam türkçe kibi yazamız. İ yerine I-nı yazmaq mümkün degil!
Doğru | Yañlış | ||
siz | sız | ||
bizim | bızım | ||
bilmek | bılmek | ||
tilki | tılkı | ||
kiriş | kırış | ||
eki | ekı |
Bunıñnen beraber qayd etmek kerek ki, qırımtatar İ ve türk İ biraz başqaca telâffuz etile. Qırımtatar İ türk İ-den farqlı olaraq I-ğa yaqınca telâffuz etemiz.
Ö ve Ü arifleri
deñiştirQırımtatarca Ö ve Ü ariflerini de tamam türk tilinde kibi yazmaq kerektir.
Doğru | Yañlış | ||
öz | оz | ||
üst | ust | ||
böcek | bоcek | ||
bütün | butün | ||
cümle | cumle | ||
gönce | gоnce | ||
gül | gul | ||
köz | kоz | ||
kün | kun | ||
mümkün | mumkün | ||
şükür | şukur | ||
tüşünce | tuşünce | ||
tögerek | tоgerek |
 işareti
deñiştirŞu  işareti aqqında eki şey qayd etmek kerek.
- Birincisi – qırımtatar imlâsında  işareti uzunlığını degil de, tek tutuq sesler inceligini ifade ete.
Doğru | Yañlış | ||
ezan | ezân | ||
Quran | Qurân |
- Ekincisi – qırımtatar imlâsında  yerine A-nı yazmaq mümkün degil.
Doğru | Yañlış | ||
selâm | selam | ||
kâğıt | kağıt | ||
lâkin | lakin | ||
istiqlâl | istiqlal |
dudaq aenki: I, İ vs U, Ü
deñiştir3-nci, 4-nci, 5-nci, ... ecada
deñiştirDudaq aenki söz başında olğan tek EKİ eca iş köre. Aşağıda yazılğan istisnalarnı esapqa almayıp, söz başından üçünci, dörtünci, beşinci, ... ecalarda tek I ve İ arifleri yazıla.
Doğru | Yañlış | ||
davulcı | davulcu | ||
tütünci | tütüncü | ||
tütüncilik | tütüncülük | ||
doğrulıq | doğruluq | ||
duyğulı | duyğulu | ||
yuqusız | yuqusuz | ||
rayonım | rayonum | ||
buyurıñız | buyuruñız, buyuruñuz | ||
öldüriñiz | öldürüñiz, öldürüñüz | ||
telefоnım | telefоnum |
İstisnalar
deñiştir- -uv, -üv yalğamaları sözniñ er bir ecasında tek u, ü ariflerinen yazıla. Meselâ: tüşünüv, tüşündirüv, oqutuvnıñ, toplaşuv, ayıruv, becerüvim.
- qoşma sözlerdeki tamırlarnıñ er biri bu qaidege ayrı-ayrı tabi olur. Meselâ: açközlük (aç + közlük), yalıboylu (yalı + boylu); yalıboylusı.
- arapçadan alınma sözler bu qaidege tabi degil. Meselâ: teşekkür, teessüf, tebessüm.
2-nci eca
deñiştirEkinci ecada I, İ şöyle affikslerde yazıla:
deñiştir- -nıñ, -niñ
- -nı, -ni
- -ım, -im (MENİM degil de, MEN manasında)
- -mız, -miz (BİZİM degil de, BİZ manasında)
- -sıñ, -siñ
- -dır, -dir, -tır, -tir
- -dı, -di, -tı, -ti
- -ıp, -ip
- -çıq, -çik
- -mı, -mi
Doğru | Yañlış | ||
onıñ | onuñ | ||
köyniñ | köynüñ | ||
bunı | bunu | ||
közni | köznü | ||
men dostım | men dostum | ||
men ürim | men ürüm | ||
biz dostmız | biz dostmuz | ||
biz ürmiz | biz ürmüz | ||
sen dоstsıñ | sen dоstsuñ | ||
sen ürsiñ | sen ürsüñ | ||
oldım | oldum | ||
kördik | kördük | ||
uçtı | uçtu | ||
tüştiñ | tüştüñ | ||
toydır | toydur | ||
yоqtır | yоqtur | ||
sözdir | sözdür | ||
tüştir | tüştür | ||
оlıp | оlup | ||
körip | körüp | ||
buzçıq | gölçik | ||
çoqmı? | çoqmu? | ||
gölmi? | gölmü? |
Başqa affikslerde ve sözniñ tamırında ekinci ecada U, Ü yazıla:
deñiştirDoğru | Yañlış | ||
dоğru | dоğrı | ||
çükündir | çükindir | ||
yolcu | yolcı | ||
topçu | topçı | ||
dostluq | dostlıq | ||
çöplük | çöplik | ||
pullu | pullı | ||
köylü | köyli | ||
unsuz | unsız | ||
yüzsüz | yüzsiz | ||
оnuncı | оnıncı, оnuncu | ||
üçünci | üçinci, üçüncü | ||
menim dostum | menim dostım | ||
bizim dostumız | bizim dostımız, bizim dostumuz | ||
közüñ | köziñ | ||
közüñiz | köziñiz, közüñüz | ||
yolu | yolı | ||
özü | özi | ||
oluñız | olıñız, oluñuz | ||
bölüñiz | böliñiz, bölüñüz | ||
dоğulmaq | dоğılmaq | ||
bölünmek | bölinmek | ||
yоrğun | yоrğın | ||
olsun | olsın | ||
külsün | külsin |
Daimiy kelecek (Şimdiki-kelecek) zaman fiilleri
deñiştirEkseriyetle -r, -ar/-ır, -er/-ir yalğamaları qoşuluvınen yapıla, bir ecalı tamır-negizlerde sozuq ses dudaqlanğan olsa da. Meselâ: uçar, körer, öler. -ur yalğamasınen tek bir söz yazıla:
Doğru | Yañlış | ||
olur | olır |
Söz başında B vs V , K vs G, T vs D
deñiştirEm edebiy tilde, em de çöl şivesinde türk tilinden farqlı olaraq tamır türkiy sözlerinde söz başında b, k, t aytıla ve yazıla.
Doğru | Yañlış | ||
bermek | vermek | ||
bar | var | ||
kerek | gerek | ||
kerçek | gerçek | ||
köz | göz | ||
küneş | güneş | ||
taş | daş | ||
tüşünce | düşünce |
İstisnalar
deñiştirYuqarıdaki qaideden bir qaç istisna bar:
Doğru | Yañlış | ||
daa | taa | ||
dağ | tağ | ||
dane | tane | ||
degil | tegil | ||
demir | temir | ||
deñiz | teñiz | ||
doğmaq | toğmaq | ||
doğru | toğru | ||
dögme | tögme | ||
dönmek | tönmek | ||
duymaq | tuymaq | ||
gece | kece, keçe | ||
gizli | kizli | ||
göl | köl | ||
göñül | köñül | ||
bugün | bukün |
Çeşit-türlü qaideler
deñiştirİlk ecada MU- ve MÜ- birikmeleri
deñiştirTürk imlâsından farqlı olaraq arap tilinden keçme sıfatfiiller ald yalğaması olğan ötreli mimniñ ötresi (u, ü) tañlay çekimine tabiy tutulır, şöyleki:
- ekinci sozuq sesi qalın (a, ı, o, u) ise mu- yazılır,
- ekinci sozuq sesi ince (e, i, ö, ü) ise mü- yazılır.
Doğru | Yañlış | ||
mubarek | mübarek | ||
mudafaa | müdafaa | ||
munasebet | münasebet | ||
mustaqil | müstaqil | ||
muracaat | müracaat | ||
mücize | mucize | ||
müsibet | musibet | ||
müthiş | muthiş | ||
müit | muit | ||
müessise | muessise |
Arap sıfatlarınıñ soñunda -İY birikmesi
deñiştirArapça nispiy sıfatlarnıñ soñunda kelgen uzun [i] –iy şeklinde yazılır.
Qırımtatar imlâsında î işareti yoqtır!
Doğru | Yañlış | ||
samimiy | samimi, samimî | ||
siyasiy | siyasi, siyasî | ||
milliy | milli, millî | ||
edebiy | edebi, edebî | ||
cenübiy | cenübi, cenübî |
Ğarbiy tillerinden alınma sözlerde -İYA birikmesi
deñiştirZemaneviy qırımtatar tilinde türk -ya yerine -iya yazamız, -syon yerine -tsiya ya da -siya
Doğru | Yañlış | ||
coğrafiya | coğrafya | ||
kampaniya | kampanya | ||
amfibiya | amfibya | ||
Almaniya | Almanya | ||
federatsiya | federasyоn | ||
versiya | versyоn |
Söz soñunda C, V ve NK
deñiştir- Soñunda c bulunğan arapça-farsça sözler türk tilinden farqlı olaraq ç ile yazılmazlar.
Doğru | Yañlış | ||
tac | taç | ||
ilâc | ilâç | ||
borc | borç | ||
muhtac | muhtaç |
- Fars tilinden alınma sözler soñundaki nk birikmesi sozuqnen başlanğan yalğama arttırğanda nk > ng dönüşimi olmaz.
Doğru | Yañlış | ||
renki | rengi | ||
cenki | cengi | ||
Frenki | Frengi |
- Ğarbiy halqlar tillerinden alınma sözler soñunda kelgen v söylevde f kibi eşitilse de aslında olğanı kibi yazılır.
Doğru | Yañlış | ||
aktiv | aktif | ||
pozitiv | pozitif | ||
kollektiv | kollektif |
Qoşma ve ayrı yazılışı
deñiştir-mı / -mi affiksi
deñiştirTürkçeden farqlı olaraq -mı / -mi affiksini sözge qoşıp yazamız.
Doğru | Yañlış | ||
barmı? | bar mı? | ||
doğrumı? | doğru mı? | ||
bilesiñmi? | bilesiñ mi? | ||
duşmandırmı? | duşmandır mı?, duşman mıdır? |
bir, ep, er, iç sözlerinen birikmeler
deñiştirTürk tilinden farqlı olaraq bir, ep, er, iç sözlerinen birikmeler ayrı-ayrı yazıla.
Doğru | Yañlış | ||
ep bir | epbir | ||
er kes | erkes | ||
iç bir | içbir | ||
bir qaç | birqaç | ||
bir çoq | birçoq |
çift sözler
deñiştirTürk tilinden farqlı olaraq çift sözler defis vastasınen yazıla.
Doğru | Yañlış | ||
bir-birini | birbirini, bir birini | ||
bir-de-bir | birdebir, bir de bir | ||
dos-doğru | dosdoğru | ||
bem-beyaz | bembeyaz | ||
bom-boş | bomboş | ||
yavaş-yavaş | yavaşyavaş, yavaş yavaş |