Hıdırlez Türküsi

HIDIRLEZ TÜRKÜSİ
Aydıñ, yaşlar, tutuşayıq el-elge,
Köp tizilgen qarılğaçday bir telge.
Oynay-küle keteyik şeñ, keñ çölge,
İşte bugün keldi artıq hıdırlez.


Aydıñ, qızlar, aydıñ, çölge barayıq,
Köp toplaşıp, saf-saf bolıp turayıq.
Cırlı-çıñlı bir eglence qurayıq,
Keldi, artıq, sevdigimiz hıdırlez.


Aydıñ, biz ep bir qardaşday bolayıq,
Şaytip çölde zevqımızğa dalayıq,
Yeşillikten örnek, ilham alayıq,
Keldi ayatqa şeñlik bergen hıdırlez.


Aydı, anaylar, siz de qalmay keliñiz,
Qış qayğısın yüreklerden siliñiz,
Qalaqaydan bizge de pay tiliñiz,
Keldi bugün artıq yeşil hıdırlez.


Küreşçiler balaqların tirsinler,
Ortalıqta qaltıraşıp cürsünler,
Bir-biriniñ aqaylığın körsünler,
Keldi artıq qaruv bergen hıdırlez.


Pek qattı bir tepme urıp qart qışqa,
“Soñ” ketirgen uzun boylu catışqa,
Ziynet bergen ızanlarğa, qırtışqa,
Keldi, artıq, köp beklengen hıdırlez.