Beluç tili
Beluç tili ya da Beluc tili (بلۏچی) – İran, Afğanistan ve Pakistanda laf etken beluclardın ana tili.
Beluç tili بلۏچی | |
---|---|
Memleketler: | İran, Afğanistan, Pakistan, Oman, Türkmenistan |
Laf etken sayısı: | 7. Million |
Sınıflaştırma | |
Kategoriya: | Asiya tilleri |
İnd-Avropa tilleri
| |
Elifbe: | Arap elifbesi, Latin elifbesi |
Til kodları | |
ISO 639-1: | – |
ISO 639-2: | bal |
ISO 639-3: | bal, bcc (Şimaliy), bgn (Ğarbiy), bgp(Şarqiy), bsg (Başkardi), ktl (Koroşi) |
İran tilleri | |||
Ğarbiy gruppası | Şimaliy-Ğarbiy: Med tili* | Part tili* | Kürt tili | Zaza tili | Gilan tili | Mazenderan tili | Beluç tili | Taliş tili | Tat tili | Gorani tili
Cenübiy-Ğarbiy: Eski Fars tili* | Orta Fars tili* | Fars tili | Dari tili | Tacik tili | Lur tili | Açom tili | Başkardi tili | Kumzari tili | ||
Şarqiy gruppası |
Şimaliy-Şarqiy: Avesta tili* | Oset tili | Baktr tili* | Soğd tili-Yağnob tili | İraniy Harezm tili Cenübiy-Şarqiy: Paşto tili | Munji tili-Yidğa tili | Sak tili-Vahan tili | Şugnan tili-Roşhani tili-Yazğulami tili | Sangliçi tili-Zebaki tili | Parat tili-Ormuri tili | ||
İzaat: * Ölü tiller |